ऐतिहासिक सुधारणावाद

इतिहासलेखनात, ऐतिहासिक सुधारणावाद म्हणजे ऐतिहासिक खात्याचे पुनर्व्याख्यान होय. यामध्ये सामान्यतः एखाद्या ऐतिहासिक घटना किंवा कालखंड किंवा घटनेबद्दल व्यावसायिक विद्वानांच्या ऑर्थोडॉक्स (स्थापित, स्वीकारलेले किंवा पारंपारिक) मतांना आव्हान देणे, विरुद्ध पुरावे सादर करणे किंवा सहभागी लोकांच्या प्रेरणा आणि निर्णयांचा पुनर्व्याख्या करणे समाविष्ट असते. ऐतिहासिक नोंदींचे पुनरावृत्ती तथ्य, पुरावे आणि अर्थाचे नवीन शोध प्रतिबिंबित करू शकते, ज्याचा परिणाम नंतर सुधारित इतिहासात होतो. नाट्यमय प्रकरणांमध्ये, सुधारणावादामध्ये जुने नैतिक निर्णय उलटणे समाविष्ट असते.

मूलभूत स्तरावर, कायदेशीर ऐतिहासिक सुधारणावाद ही इतिहास लेखन विकसित आणि परिष्कृत करण्याची एक सामान्य आणि विशेषतः विवादास्पद प्रक्रिया नाही. मुख्य प्रवाहातील इतिहासकारांनी (उदाहरणार्थ) सकारात्मक शक्तींना नकारात्मक म्हणून दर्शविले आहे, ज्यामध्ये मुख्य प्रवाहातील इतिहासकारांनी काय मानले होते ते अधिक विवादास्पद आहे. अशा सुधारणावादाला, जर पूर्वीच्या मताच्या समर्थकांनी (विशेषतः गरम शब्दांत) आव्हान दिले असेल, तर ते ऐतिहासिक नकारात्मकता म्हणून ओळखल्या जाणाऱ्या ऐतिहासिक सुधारणावादाचे बेकायदेशीर रूप बनू शकते जर त्यात बनावट कागदपत्रांचा वापर किंवा अस्सल दस्तऐवजांवर अकल्पनीय अविश्वास यासारख्या अयोग्य पद्धतींचा समावेश असेल, पुस्तके आणि स्त्रोतांना चुकीचे निष्कर्ष देणे, सांख्यिकीय डेटामध्ये फेरफार करणे आणि मजकूरांचे जाणीवपूर्वक चुकीचे भाषांतर करणे. या प्रकारची ऐतिहासिक सुधारणावाद ऐतिहासिक नोंदीच्या नैतिक अर्थाचे पुनर्व्याख्या सादर करू शकतो. नकारात्मकतावादी त्यांच्या प्रयत्नांना कायदेशीर ऐतिहासिक चौकशी म्हणून चित्रित करण्यासाठी सुधारणावाद हा शब्द वापरतात; हे विशेषतः प्रकरण आहे जेव्हा सुधारणावाद होलोकॉस्ट नाकारण्याशी संबंधित असतो.

ऐतिहासिक शिष्यवृत्ती

ऐतिहासिक सुधारणावाद हे एक माध्यम आहे ज्याद्वारे ऐतिहासिक रेकॉर्ड, समाजाचा इतिहास, त्याच्या सामूहिक स्मृतीमध्ये समजल्याप्रमाणे, सतत नवीन तथ्ये आणि घटनांचे अर्थ लावतात ज्यांना सामान्यतः इतिहास म्हणून समजले जाते.

सामाजिक, राजकीय आणि सांस्कृतिक प्रभाव समाजात बदल करत असताना, बहुतेक इतिहासकार त्यांच्या ऐतिहासिक घटनांचे स्पष्टीकरण सुधारित आणि अद्यतनित करतात. जुने एकमत, मर्यादित पुराव्यांवर आधारित, तपशील स्पष्ट करण्यासाठी यापुढे ऐतिहासिकदृष्ट्या वैध मानले जाऊ शकत नाही: कारण आणि परिणाम, प्रेरणा आणि स्वार्थ - ते कसे सांगेल? आणि का? भूतकाळ जसा घडला तसा घडला; म्हणून, इतिहासाच्या समकालीन आकलनाशी सुसंगत करण्यासाठी तथ्यात्मक नोंदीतील ऐतिहासिक सुधारणावाद सुधारित केला जातो. जसे की, 1986 मध्ये, इतिहासकार जॉन होप फ्रँकलिन यांनी अमेरिकेतील आफ्रिकन जीवनाच्या अनुभवाच्या इतिहासलेखनाच्या चार टप्प्यांचे वर्णन केले, जे ऐतिहासिक सहमतीच्या विविध मॉडेल्सवर आधारित होते.

नकारात्मकता आणि नकार

इतिहासकार डेबोराह लिपस्टाड ( नकार करणे : सत्य आणि स्मरणशक्तीवर वाढणारा हल्ला, 1993), आणि इतिहासकार मायकेल शेर्मर आणि अॅलेक्स ग्रोबमन ( इतिहास नाकारणे : होलोकॉस्ट कधीच घडले नाही आणि ते का म्हणतात?, 2002) इतिहासकार. ऐतिहासिक सुधारणावाद आणि ऐतिहासिक नकारात्मकता यांच्यात, ज्याचा नंतरचा एक प्रकार आहे नकारवाद . लिपस्टाड म्हणाले की हॅरी एल्मर बार्न्स सारखे होलोकॉस्ट नाकारणारे, ऐतिहासिक रेकॉर्डची शैक्षणिक पुनरावृत्ती म्हणून त्यांचा नकार अस्पष्ट करण्यासाठी "ऐतिहासिक पुनरावृत्तीवादी" म्हणून स्वतःची ओळख पटवून देतात.

जसे की, लिपस्टॅड, शेर्मर आणि ग्रोबमन म्हणाले की कायदेशीर ऐतिहासिक सुधारणावाद ऐतिहासिक घटनेबद्दलच्या विद्यमान ज्ञानाचे परिष्करण आवश्यक आहे, घटना स्वतःच नाकारणे नव्हे; की इतिहासाचे असे परिष्करण नवीन, प्रायोगिक पुरावे, आणि पुनर्परीक्षण, आणि परिणामी विद्यमान कागदोपत्री पुराव्याच्या पुनर्व्याख्यातून उद्भवते. तो कायदेशीर ऐतिहासिक सुधारणावाद "अकाट्य पुराव्याच्या ठराविक मंडळाचे" अस्तित्त्व आणि "पुराव्यांच्या अभिसरण"चे अस्तित्त्व मान्य करतो, जे सूचित करते की एक घटना – जसे की ब्लॅक डेथ, अमेरिकन गुलामगिरी आणि होलोकॉस्ट – घडली; तर इतिहासाचा नकार हा ऐतिहासिक पुराव्याचा संपूर्ण पाया नाकारतो, जो ऐतिहासिक नकारात्मकतेचा एक प्रकार आहे.