"मॅक्सीन बर्नस्टन" च्या विविध आवृत्यांमधील फरक

Content deleted Content added
दुवे
(चर्चा | योगदान)
No edit summary
ओळ ५:
बर्नस्टन १९६१ मध्ये प्रथम भारतात आल्या. त्यांनी दोन वर्षे हैदराबादच्या विवेकवर्धिनी कॉलेजात इंग्रजी शिकवले. त्यानंतर त्या अमेरिकेत परतल्या व तेथील [[पेनसिल्व्हेनिया विद्यापीठ|पेनसिल्व्हेनिया विद्यापीठात]] त्यांना भाषाशास्त्र व भारतीय भाषांमध्ये पीएच. डी. करण्यासाठी फेलोशिप मिळाली.
 
१९६६ मध्ये बर्नस्टन यांना ''पश्चिम महाराष्ट्रातल्या फलटण तालुक्यातील मराठी बोलीमधील सामाजिक विविधता'' या विषयावर काम करण्यासाठी फुलब्राइट-हेज फेलोशिप मिळाली. पुढे त्यांना अमेरिकन इन्स्टिट्यूट ऑफ इंडियन स्टडीज कडून भारतात राहून काम पूर्ण करण्यासाठीहीकरण्यासाठी फेलोशिपफेलोशिपही मिळाली. १९७३ मध्ये त्यांची पीएच. डी. पूर्ण झाली.
 
भाषाशास्त्रातील संशोधनाबरोबरच डॉ. बर्नसन यांनी त्यांच्या स्नेही [[जाई निंबकर]] यांच्यासोबत अमराठी प्रौढांना मराठी शिकवण्यासाठी नऊ पुस्तकांच्या संचावर काम सुरू केले होते. या पुस्तकांमध्ये एक व्याकरणाचे पुस्तक व एक शब्दकोश यांचाही समावेश होता. १९७१ पासून त्यांनी दर वर्षाआड अमेरिकेत जाऊन असोसिएटेड कॉलेजेस ऑफ द मिडवेस्ट इंडिया स्टडीज प्रोग्रॅम अंतर्गत [[पुणे|पुण्यात]] येऊ इच्छिणार्‍या विद्यार्थ्यांना ''स्प्रिंग ओरिएन्टेशन कोर्स''मध्ये मराठी शिकवणे सुरू केले. त्यासाठी त्यांनी ग्रामीण आणि शालाबाह्य मुलांसाठी रात्रीची शाळा काढली. या शाळेत मुलांप्रमाणेच स्त्रिया आणि प्रौढही येऊ लागले. सुरुवातीला मुलांना त्यांच्यात्यांच्या बोलीभाषेतून शिकलेली मुले पंचायतीच्या किंवा आणि नगरपालिकेच्या शाळेत जाण्यासाठी तयार झाली की त्यांना प्रमाण मराठी भाषा शिकवायची, अशा रीतेने मॅक्सीनबाईंनी हजारो मुलांना शिक्षणाची गोडी लावली.
 
एकोणीसशेच्या सत्तरच्या दशकाच्या मध्यातून त्या प्रादेशिक भाषा शालेय शिक्षणाचे माध्यम म्हणून वापरण्याचा पुरस्कार करणारे लेख इंग्रजी व मराठी वर्तमानपत्रांतून लिहू लागल्या. त्या मराठी अभ्यास परिषदेच्या संस्थापकांपैकीही एक होत.