ग्रिप्स नाट्य चळवळ

ग्रिप्स थिएटर हे बर्लिनमधी एक नाट्यगृह आहे. या नाट्यगृहात १९६० सालापासून खास मुलांसाठी आणि तरुणांसाठी लिहिलेली नाटके व्हायला लागली. Volker Ludwig यांनी त्याची सुरुवात केली. ही नाट्य चळवळ जगभर पसरली आणि आज २०१६ साली ४० भाषांमध्ये आणि ५० देशांमध्ये लाखो मुले आणि तरुण ही नाटके पाहतात.

ग्रिप्स चळवळीतील नाटके इतर बालनाटकांप्रमाणे परीकथांवर आधारलेली नसतात, तर खेळाच्या मैदानांची कमतरता, पर्यावरण, अभ्यासातल्या अडचणी आदी मुलांना भेडसावणार्‍या विषयांवर लिहिलेली असतात. नाटकांतील कलाकार वयाने मोठे असले तरी ते मुले असल्यासारखे वागतात.

मनोरंजनाच्या माध्यमातून मुलांचे विविध प्रश्‍न हाताळणे हे ग्रिप्सच्या नाटकांचे वैशिष्ट्य. हे करीत असताना मुलांच्या दृष्टिकोनातूनच या प्रश्‍नांकडे पाहिले जाते. सध्याच्या दैनंदिन जीवनात मुलांच्या अनेक प्रश्‍नांवर या नाटकांच्या माध्यमातून परिणामकारक चर्चा करीत विद्यार्थी, पालक आणि शिक्षक यांच्यातील सुसंवादाला चांगली सुरवात करून दिली आहे. राक्षस, जादूटोणा, परी आणि भुतेखेते या विषयांत गुरफटलेल्या बालनाट्यांना एक सकस जीवनदर्शी पर्याय देणे हा या चळवळीचा मानस आहे.

महाराष्ट्रातले परेश मोकाशी, गौरी लागू, आनंद इंगळे, उपेंद्र लिमये, रसिका जोशी आणि विभावरी देशपांडे यांच्यासारखे कलाकार या चळवळीने घडविले