"लोणी" च्या विविध आवृत्यांमधील फरक
Content deleted Content added
छो Bot: Migrating 94 langlinks, now provided by Wikidata on d:Q34172 |
No edit summary |
||
ओळ १:
{{गल्लत|लोणी (गांव)}}
दुधावर आलेली स्निग्ध सायीला विरजण लावले की तिचे दही बनते. असे दही पाणी घालून रवीने घुसळून काढले की पृष्ठभागावर लोणी जमा होते. पाण्याने स्वच्छ धुतलेल्या या लोण्याचा गोळा साठवता येतो. भारतात या लोण्यापासून तुपाखेरीज दुसरा कोणताही पदार्थ बनवला जात नाही. तूप हा अनेक महिने रेफ्रिजरेटरबाहेर टिकणारा पदार्थ आहे.
थालिपीठ आणि भाकरी यांच्यावर लोण्याचा गोळा ठेऊन खाण्याची संस्कृती महाराष्ट्रात आहे. हे लोणी कढवले की त्याचे लोणकढे तूप बनते. लोणी जर अगदी ताजे असेल तर त्यापासून बनलेल्या तुपाला साजूक तूप म्हणतात. समारंभातील जेवणाची आणि अनेकांच्या घरच्या महाराष्ट्रीय जेवणाची सुरुवात वरण-भात-तूप वाढून होते.
दुधापासून घुसळून थेट बनविलेल्या लोण्यासारख्या पदार्थाला बटर म्हणतात. किंचित मीठ घातलेले पिवळ्या रंगाचे हे बटर रेफ्रिजरेटरमध्ये खूप दिवस टिकते. बटर आणि लोणी यांच्या आरोग्यविषयक गुणधर्मांत बराच फरक आहे.
असेच बटर शेंगदाण्याच्या दुधापासूनही बनवता येते. त्याला पीनट बटर म्हणतात.
== उत्पादन ==
=== औद्योगिक उत्पादन ===
Line ११ ⟶ १८:
==साठवणूक व पाककृती==
== आरोग्य ==
* [[मुळव्याध|मुळव्याधीवर]] ताजे लोणी उपयुक्त आहे, असे म्हणतात.
== संदर्भ ==
| |||