"गंगूबाई हनगळ" च्या विविध आवृत्यांमधील फरक

Content deleted Content added
छो वर्ग:इ.स. २००९ मधील मृत्यू टाकण्यासाठी हॉटकॅट वापरले.
(चर्चा | योगदान)
No edit summary
ओळ २०:
| वडील = चिक्कूराव नादीगर
| जोडीदार = गुरुराव कौलगी
| अपत्ये = नारायण राव, बाबू राव, कृष्णा
| नातेवाईक =
| शिक्षण =
ओळ ४१:
}}
 
'''{{लेखनाव}}''' (कानडीत गंगूबाई हानगळ ಗಂಗೂಬಾಯಿ ಹಾನಗಲ್) ([[मार्चजन्म ५]] [[इ.स. १९१३]];: [[धारवाड]], [[मुंबई प्रांत]], [[ब्रिटिश भारत]] -, [[जुलैमार्च २१]] [[इ.स. २००९१९१३]]; मृत्यू : - [[हुबळी]], [[कर्नाटक]], [[भारत]]), [[जुलै २१]] [[इ.स. २००९]]) या हिंदुस्थानी शास्त्रीय संगीतातील किराणा घराण्याच्या गायिका होत्या.
 
==जन्म आणि बालपण==
ओळ ४८:
==गंगूबाई हनगळ यांचे शिक्षण, उल्लेखनीय कार्यक्रम व भूषविलेली पदे==
* इ.स. १९२५ मध्ये त्या किराणा घराण्याचे अध्वर्यू उस्ताद अब्दुल करीम खान यांच्यासमोर धारवाड येथे गायल्या.
* इ.स. १९२८ मध्ये त्या हुबळीला आल्या. तेथे त्यांनी शामलाल आणि प्रतापलाल यांच्याकडे कथ्थक शिकायला सुरुवात केली. त्याच वर्षी त्यांनी दत्तोपंत देसाई व कृष्णाचार्य यांच्याकडे काही काळ हिंदुस्थानी संगीताचे धडे गिरवले.
* इ.स. १९३१ : गोरेगांव, मुंबई येथे शास्त्रीय संगीताचा पहिला जाहीर कार्यक्रम.
* इ.स. १९३२ : हिज मास्टर्स व्हॉइस(एच्‌एम्‌व्ही) या मुंबईतील कंपनीने गंगूबाईंच्या गाण्याची पहिली ग्रामोफोन तबकडी काढली.
* इ.स. १९३३ : आकाशवाणी(ऑल इंडिया रेडियो)च्या मुंबई केंद्रावरून त्यांच्या प्रत्यक्ष गाण्याचा कार्यक्रम पहिल्यांदाच प्रसारित.
* इ.स. १९३३ : जी.एन.जोशींबरोबर एच्‌एम्‌व्ही ने भारतीय भाषेत प्रथमतःच ध्वनिमुद्रित केलेले द्वंद्वगीत आकाशवाणीवरून गायल्या.
* इ.स. १९३५ : पंडित रामभाऊ कुंदगोळकर म्हणजे सवाई गंधर्वांकडे आल्या. सुमारे पंधरा वर्षे त्यांनी सवाई गंधर्वांकडे संगीताचे शिक्षण घेतले व किराणा घराण्याची शैली पूर्णपणे आत्मसात केली.
* इ.स. १९५२ : जयपूरच्या राजवाड्यात पंडित नेहरूंसमोर गायन.
* इ.स. १९७६ : धारवाड विद्यापीठात मानद संगीत प्राध्यापक म्हणून लागल्या.
* इ.स. १९८२ ते इ.स. १९८४ : कर्नाटक राज्याच्या संगीत आणि नृत्य प्रबोधिनीच्या अध्यक्षा.
* इ.स. १९९२ ते इ.स. १९९४ : कर्नाटकाच्या विधान परिषदेच्या सदस्या.
* इ.स. २००२ : ८ डिसेंबर रोजी वयाच्या ८९व्या वर्षी, महाराष्ट्राच्या ठाणे शहरांत भरलेल्या सूरसंमेलन कार्यक्रमात दीड तास गायल्या. एका तासाहून अधिक कालावधीचा त्यांनी केलेला हा शेवटचा कलाविष्कार. त्यानंतर त्या कुंदगोळ(१५ डिसें.डिसेंबर २००५ व १२ मे २००७), बेळगांव(१२-३-२००६, १२-८-२००७ व १२-४-२००८), बंगलोर(१२-८-२००६ व २७-१०-२००७) आणि हुबळी(६-१-२००८) येथे १५ ते ४५ मिनिटे गायल्या.
* इ.स. २००९ : ५ मार्च रोजी वयाच्या ९६व्या वाढदिवशी त्या आपल्या धारवाडच्या जन्मघरी दहा मिनिटे गायल्या. हे त्यांचे शेवटचे जाहीर गाणे.
* इ.स. २००९ : २१ जुलै रोजी वयाच्या ९७व्या वर्षी गंगूबाईंचे निधन झाले.
 
==परदेशांतील कार्यक्रम==
# [[अमेरिकेची संयुक्त संस्थाने]] : वॉशिंग्टन डीसी, शिकागो, सॅन फ़्रॅन्सिस्को, लॉस ऍन्जेलिसअॅन्जेलिस, न्यू जर्सी, बोस्टन, फिलाडेल्फिया वगैरे ठिकाणी.
# [[इंग्लंड]] : लंडन.
# [[कॅनडा]] : टोरॅन्टो, मॉन्ट्रियल.
# [[फ्रान्स|फ़्रान्स]] : पॅरिस.
# [[नेदरलँड्स]] : ऍम्स्टरडॅमअॅम्स्टरडॅम.
# [[पाकिस्तान]] : लाहोर, पेशावर, कराची.
# [[पूर्व जर्मनी]] : फ़्रॅन्कफ़र्टफ़्रॅन्कफुर्ट, स्टटगार्ट, बर्लिन, सिग्मॅरिग्नेन, लिपझिग.
# [[पश्चिम जर्मनी]] : ऍम्स्टरडॅमअॅम्स्टरडॅम, ट्यूबिन्जन, हॉस्पिटलकिर्च.
# [[नेपाळ]] : काटमांडू.
# [[बांगला देश]] : डाक्का.
 
ओळ ७७:
 
भारत सरकारने गंगूबाई हनगळ त्यांना पद्मभूषण व पद्मविभूषण या नागरी सन्मानांनी अलंकृत केले होते. त्यांना एकूण पन्नासहून अधिक पुरस्कार मिळाले होते. त्यात संगीत नाटक अकादमी पुरस्कार, चार मानद डॉक्टरेट, २४ पुरस्कार यांचा समावेश आहे. किमान नऊवेळा पंतप्रधान व पाचवेळा राष्ट्रपतींकडून त्यांचा खास गौरव झाला होता. पाचवी इयत्ता शिकलेल्या गंगूबाईंनी संगीताच्या मानद प्राध्यापिका म्हणून काम केले. धारवाड येथील कर्नाटक विद्यापीठाच्या त्या सिनेट सदस्या होत्या. देशात व देशाबाहेर त्यांनी अनेक संगीत मैफली गाजवल्या. भारतीय शास्त्रीय संगीताच्या प्रसारासाठी त्यांनी देशभरातील सुमारे २०० शाळा-महाविद्यालयांतून कार्यक्रम केले.
 
१९३२ ते १९३५ या काळात रामोफोन कंपनीने काढलेल्या त्यांच्या ’गांधारी’ या टोपण नावाने काढलेल्या सुमारे ६० ध्वनिमुद्रिका प्रचंड लोकप्रिय झाल्या.
==उपाधी==