"सी.डी. देशमुख" च्या विविध आवृत्यांमधील फरक

धन्य! धन्य! बा तव सुयशाची होतां जाणीव ,<br />

सहर्ष वर्षत आशीर्वच कवि ' वत्स , चिरंजीव '.<br />

परिचय नसतां करित अतिक्रम कविमानस माझें<br />

राग नसावा त्याचा बाळा! क्षमा इथें साजे.<br />

आनंदाचे भरांत नाचे मन्मानस , बाळ!<br />

कशास त्याला उगीच सांगू ' शिष्टनियम पाळ ?'<br />

हर्षदर्शना नियम न कांहीं ; हृदयहि अनिवार ;<br />

गुण आकर्षण ; परिचय केवळ उपचार!<br />

अथवा कविला बंधन कोठें मनिं आणुनि हेंची--<br />

क्षमा करावी , बाळ! माझिया पुरोभागितेची.<br />

विद्येच्या दरबारीं मिळतां तुज पहिला मान<br />

तुझ्या कुळाला , जातीलाही त्याचा अभिमान.<br />

पारितोषिकें त्रिविध गौरवी श्रीविद्या तुजला ;<br />

स्वानंदानें उधळूं आम्ही सहजचि अश्रुजला!<br />

स्वज्ञातीचें नांव उजळिलें आज , महाभागा!<br />

भरुनी जाइल दुथडी म्हणुनी तुझी जातगंगा!<br />

समाधानमय निःश्वासाच्या वातें तुजवरती<br />

उत्कटाश्रुजललहरी उडवुनि सुखविल शतधा ती!<br />

गरीब माझी रसवंती ; परि होतां अतिहृष्ट<br />

शब्दमौक्तिकें ओवाळुनि तुजवरुनि , काढि दृष्ट.<br />

ममत्वमय दोषाचें लावुनि तुला गालबोट ,<br />

सदा सदिच्छासदनीं तुजला जपूं कडेकोट.<br />

धरिलें आम्हीं शिरिं तुज पाहुनि तुझा गुणासार ,<br />

परी तुझ्याही शिरीं भार नव तसाच देणार.<br />

वंश , जाति तव , समाज , त्यापरि महाराष्ट्रभाषा,<br ,/>

आजपासुनी सर्वांनाही तुझी फार आशा.<br />

दिव्य अलौकिक जें जें दिधलें ईशें मनुजाला ,<br />

ईश्वरांश तें सदा लावणें ईश्वरकार्याला.<br />

ईश्वररूपा जगीं रमे श्री मानवता देवी ,<br />

निजदिव्यांशा जीवेंभावें तिच्या पदीं ठेवीं!<br />

गुढी पाडवा आज तुझ्या हा यशोजीवनाचा ,<br />

वर्षोंवर्षीं असाच उगवो चढत्या मानाचा.<br />

दंभ , गर्व , अभिमान दडपुनी पायांनीं अरतीं<br />

निजपुण्यबळें असा सारखा जा वरती वरती.<br />

प्रतिक्षणीं वर जातां दृष्टी व्यापकतर होई ,<br />

क्षितिजवर्तुलासह वाढूं दे स्वार्थ-वर्तुलाही!<br />

' मी , माझें कुळ , माझी जाती , समाज माझा हा

श्री मानवता देवी माझी , ईश्वर मीच अहा! '<br />

अशा भावना मनि ठेवुनियां जा वरती वरती ,<br />

हृदयसागरा सदा येऊं दे अमर्याद भरती!<br />

उंच भराऱ्या गगनीं तुजला पाहुनि घेतांना ,<br />

परस्परांना दावूं इथुनी डोलावून माना.<br />

धन्य धन्य तूं त्रिवार धन्यचि ; धन्य पिता-माता!<br />

हर्षाश्रूंनीं न्हाणित असतिल ते तुजला आतां!<br />

फुला उमलल्या! वास यशाचा नित्य नवा पसरीं ,<br />

दरवळुनी मोहुनी गुंगवीं ही दुनिया सारी!<br />

' विजयी भव , महदायुष्मान् भव , चढविं यशोनाद! '<br />

खेळतील तुजभंवति आमुचे हे आशीर्वाद!<br />

पाप , अमंगल , अनिष्ट किंवा अभद्र हें कांहीं ,<br />

स्पर्श तयाचा कधीं न होवो तव छायेलाही.<br />

जें जें मंगल , दिव्य तसें जें , पुण्यहि जगतीं ,<br />

दृष्टि तयाची होवो बाळा , सदैव तुजवरती!<br />

नभीं चकाके सकल कलांची तारामय सृष्टि ,<br />

करो तुझ्यावर निजतेजोयुत दिव्यपुष्पवृष्टि!<br />

श्रीपरमात्मन्! मागतसों हें तुजपाशीं एक ,<br />

करिं बाळावर कृपादृष्टिचा अखंड अभिषेक.<br />

असो ; असों दे ओळख बाळा , लोभहि राहूं दे.<br />

नित्य नवा उत्कर्ष तुझा या नयनां पाहूं दे.<br />

बालमित्र तव जमले असतिल सर्व तुझ्या भंवतीं ,<br />

अथवा चिमणीं भावंडेंही असतिल आवडतीं.<br />

किंवा कौतुक करीत असतिल तात गोड वचनीं ,<br />

असेल जननी तुज कुरवाळित सजल अशा नयनीं.<br />

अशा सुखाच्या काळीं आलों घटकाभर आड ,<br />

क्षमा तयाची करिं ; कविता ही अशीच रे द्वाड!

हृदयदर्शना कसाबसा हा शब्दपुष्पहार--<br />

' गोविंदाग्रज ' धाडी प्रेमें , बाळा , स्वीकार.<br />