मंदोदरी

हिंदू महाकाव्य रामायणातील लंकेचा राजा रावणाची मुख्य पत्नी


मंदोदरी ही लंकेचा राजा असलेल्या रावणाची पत्नी होती. हिंदू महाकाव्य रामायणात तिचा उल्लेख आढळतो. रामायण हे मंदोदरीचे वर्णन सुंदर, धार्मिक आणि नीतिमान स्त्री असे करते. पंचकन्यांपैकी एक म्हणून तिचा गौरव केला जातो, ज्यांच्या नावाचे पठण केल्याने पाप दूर होते असे मानले जाते.[१][२]

मंदोदरी
मंदोदरी (चित्रकार: राजा रवि वर्मा)
जन्म मंदोदरी
निवासस्थान लंका
ख्याती
जोडीदार रावण
अपत्ये
  • मेघनाद(इंद्रजित)
  • अतिकाया
  • अक्षयकुमार
वडील मयासुर
आई अप्सरा हेमा

मंदोदरी ही असुरांचा राजा मायासुर आणि अप्सरा हेमा यांची कन्या होती. मंदोदरीला तीन मुले आहेत: मेघनाद (इंद्रजित), अतिकाया आणि अक्षयकुमार. काही रामायण रूपांतरानुसार, मंदोदरी ही सीतेची आई देखील आहे, जिचे रावणाने अपहरण केले होते. तिच्या पतीच्या चुका असूनही, मंदोदरी त्याच्यावर प्रेम करते आणि त्याला धार्मिकतेच्या मार्गावर जाण्याचा सल्ला देत असते. मंदोदरी वारंवार रावणाला सीतेला रामाकडे परत करण्याचा सल्ला देते, परंतु तिचा सल्ला तो नेहमी दुर्लक्ष करतो. तिच्या रावणावरील प्रेम आणि निष्ठेची रामायणात प्रशंसा केली आहे.[३][४]

रामायणाच्या एका आवृत्तीत, हनुमान तिला एका जादुई बाणाचे स्थान उघड करण्यासाठी फसवतो, जो राम रावणाचा वध करण्यासाठी वापरतो. रामायणाच्या अनेक आवृत्त्यांमध्ये असे म्हटले आहे की, रावणाच्या मृत्यूनंतर, विभीषण - रावणाचा धाकटा भाऊ जो रामाच्या सैन्यात सामील होतो आणि रावणाच्या मृत्यूला जबाबदार असतो - तो रामाच्या सल्ल्यानुसार मंदोदरीशी लग्न करतो.

जीवन संपादन

रामायणातील उत्तरकांडात मयासुराने स्वर्गाला भेट दिल्याचा उल्लेख आहे, जिथे देवांनी त्याला अप्सरा हेमा दिली होती. त्यांना मायावी आणि दुंदुभी हे दोन मुलगे आणि मंदोदरी नावाची एक मुलगी होती. नंतर, हेमा स्वर्गात परतली; मंदोदरी आणि तिची भावंडं त्यांच्या वडिलांसोबत राहिली होती.[५][६]

मंदोदरीच्या जन्माची वेगवेगळी माहिती आहे. तेलुगू ग्रंथ उत्तर रामायणात मायासुराचा विवाह हेमासोबत झाल्याचा उल्लेख आहे. त्यांना मायावी आणि दुंदुभी हे दोन मुलगे आहेत, परंतु त्यांना एका मुलीची इच्छा आहे, म्हणून ते शिवाची कृपा मिळविण्यासाठी तपश्चर्या करू लागतात. दरम्यान, मधुरा नावाची अप्सरा शिवाचे निवासस्थान असलेल्या कैलास पर्वतावर तिला आदरांजली वाहण्यासाठी येते. पत्नी पार्वतीच्या अनुपस्थितीत मधुरा देवावर प्रेम करते. जेव्हा पार्वती परत येते तेव्हा तिला तिच्या पतीच्या शरीरातून मधुराच्या छातीवर राख आढळते. चिडलेल्या पार्वती मधुराला शाप देते आणि तिला विहिरीत बेडकाप्रमाणे बारा वर्षे राहायला पाठवते. शिवाने मधुराला सांगितले की ती एक सुंदर स्त्री बनेल आणि एका महान शूर पुरुषाशी लग्न करेल. बारा वर्षांनंतर, मधुरा पुन्हा एक सुंदर मुलगी बनते आणि विहिरीतून मोठ्याने ओरडते. मयासुर आणि हेमा, जे जवळच तपश्चर्या करत असताना, तिच्या आवाहनाला उत्तर देतात आणि तिला आपली मुलगी म्हणून दत्तक घेतात. ते तिला मंदोदरी म्हणून वाढवतात.[७] या आवृत्तीत, राक्षस-राजा रावण आणि मंदोदरी यांचा मुलगा मेघनदा, मंदोदरीच्या शरीरात जडलेल्या शिवाच्या बीजापासून उत्पन्न झाल्याचे म्हटले आहे.[६]

तेलुगू रंगनाथ रामायणात, पार्वती एक बाहुली बनवते, जी शिवाने मुलीत बदलली. तथापि, नंतर, कुमारीच्या सौंदर्यामुळे पार्वती चिंताग्रस्त होते; शिवाने तिला बेडूक बनवले, जी नंतर मानवाकडे वळली आणि मायासुराला कन्या म्हणून दिली. दुसऱ्या तेलुगु कथेत आणि कुचीपुडी नृत्य परंपरेत, रावणाने शिवाला पार्वतीची पत्नी म्हणून मागणी केली. शिव संमती; तथापि पार्वती बेडकापासून सारखी दिसणारी कन्या बनवते आणि तिला रावणाकडे सोपवते. बेडकापासून स्त्रीची निर्मिती झाल्यामुळे तिला मंदोदरी असे म्हणतात. आनंद रामायणात, विष्णूने आपल्या शरीरावर लावलेल्या चंदनाच्या पेस्टपासून मंदोदरी तयार केली आणि मंदोदरीला खरी पार्वती म्हणून देऊन रावणापासून पार्वतीची सुटका केली.[६]

बेडूक आकृतिबंध इतर कथांमध्ये देखील पुनरावृत्ती. ओडिया धर्म पुराणात असे म्हटले आहे की पृथ्वीने तिचा मुलगा मनिनागाला मंदार आणि उदार या ऋषींच्या गाईच्या दुधात विष टाकण्यासाठी पाठवले, ज्यांनी तिला दुधाचा वाटा नाकारला होता. ऋषींना वाचवण्यासाठी मादी बेडूक पात्रात उडी मारते. तिच्या कथित खादाडपणाबद्दल ऋषींनी शाप दिल्याने, ती वेंगावती नावाच्या सुंदर कन्येत बदलते. तिचे वालीसोबत प्री-मार्शल कॉइटस आहे. रावणाने ऋषीमुनींकडे लग्नासाठी हात मागितला, ज्यांनी नकार दिला. रावणाने वालीचे रूप धारण केले आणि वेंगावतीचे अपहरण केले. वास्तविक वाली आणि रावण विरुद्ध दिशेने खेचतात, त्यामुळे तिला फाडून टाकतात. परिणामी, अंगदा (सामान्यत: ताराचा मुलगा म्हणून वर्णन केलेले) जन्माला येते. मृत्यू-देव यम आणि वायू-देवता वायू तिचे पुनरुत्थान करतात आणि दोन ऋषींच्या नावावरून तिला मंदोदरी असे नाव देण्यात आले आहे. महारी नृत्य परंपरेत अशीच एक कहाणी सांगितली जाते जिथे सापाने एका संन्यासीच्या दुधात विष टाकले होते; मादी बेडूक दुधात उडी मारते आणि ऋषींना वाचवण्यासाठी मरते. तिच्या लोभाच्या चुकीच्या विश्वासाने ती संन्यासी शापित आहे आणि सुंदर मंदोदरी बनते.[६]

रावणाशी विवाह संपादन

रावण मयासुराच्या घरी येतो आणि मंदोदरीच्या प्रेमात पडतो. मंदोदरी आणि रावणाचे लवकरच वैदिक पद्धतीने लग्न होते. मंदोदरीला रावणाचे तीन मुलगे आहेत: मेघनाद (इंद्रजित), अतिकाय आणि अक्षयकुमार. जोधपूरच्या उत्तरेस 9 किमी अंतरावर असलेले मंदोर हे शहर मंदोदरीचे मूळ ठिकाण मानले जाते. काही स्थानिक ब्राह्मणांमध्ये रावणाला जावई मानण्यात येते आणि येथे त्याला समर्पित मंदिर आहे.

रावणाचे दोष असूनही, मंदोदरीला त्याच्यावर प्रेम आहे आणि तिला त्याच्या सामर्थ्याचा अभिमान आहे. रावणाच्या स्त्रियांबद्दलच्या दुर्बलतेची तिला जाणीव आहे. एक धार्मिक स्त्री, मंदोदरी रावणाला धार्मिकतेकडे नेण्याचा प्रयत्न करते, परंतु रावण नेहमीच तिच्या सल्ल्याकडे दुर्लक्ष करतो. ती त्याला सल्ला देते की नवग्रह, नऊ स्वर्गीय प्राणी जे एखाद्याच्या नशिबावर नियंत्रण ठेवतात, आणि वेदवतीला मोहात पाडू नका, जी सीता म्हणून पुनर्जन्म घेईल आणि रावणाचा नाश करेल.

सीतेची तारणहार संपादन

वाल्मिकींच्या रामायणात मंदोदरीचे वर्णन सुंदर स्त्री म्हणून केले आहे. रामाचा वानर दूत हनुमान जेव्हा सीतेच्या शोधात लंकेत येतो, तेव्हा तो मंदोदरीच्या सौंदर्याने स्तब्ध होतो जेव्हा तो रावणाच्या शयनकक्षात प्रवेश करतो आणि मंदोदरीलाच सीता समजतो. हनुमान जेव्हा शेवटी सीतेला शोधतो तेव्हा त्याला रावणाने सीतेशी लग्न न केल्यास ठार मारण्याची धमकी देतो. सीतेने नकार दिल्यावर रावणाने तिचा शिरच्छेद करण्यासाठी तलवार उगारली. रावणाचा हात धरून मंदोदरी सीतेला वाचवते. मंदोदरी म्हणते की स्त्रीची हत्या हे घोर पाप आहे आणि त्यामुळे रावणाने सीतेचा वध करू नये. ती रावणाला त्याच्या इतर पत्नींसोबत मनोरंजन करण्यास सांगते आणि सीतेला पत्नी म्हणून ठेवण्याचा विचार सोडून देते. रावणाने सीतेचे प्राण सोडले, परंतु सीतेशी लग्न करण्याची इच्छा सोडली नाही.[८] जरी मंदोदरी सीतेला सौंदर्य आणि वंशाच्या बाबतीत तिच्यापेक्षा कनिष्ठ मानते, मंदोदरी सीतेची रामाची भक्ती मान्य करते आणि तिची तुलना साची आणि रोहिणी सारख्या देवींशी करते.[९]

संदर्भ आणि नोंदी संपादन

  1. ^ Chattopadhyaya pp. 13–4
  2. ^ "Wayback Machine" (PDF). web.archive.org. Archived from the original on 2012-03-13. 2022-01-20 रोजी पाहिले.CS1 maint: BOT: original-url status unknown (link)
  3. ^ Scharf, Peter M. (2003). Rāmopākhyāna: The Story of Rāma in the Mahābhārata : an Independent-study Reader in Sanskrit (इंग्रजी भाषेत). Psychology Press. ISBN 978-0-7007-1390-5.
  4. ^ Mukherjee pp. 48-9
  5. ^ Vālmīki; Lefeber, Rosalind; Pollock, Sheldon I. (1984). The Rāmāyaṇa of Vālmīki: An Epic of Ancient India (इंग्रजी भाषेत). Princeton University Press. ISBN 978-0-691-06663-9.
  6. ^ a b c d Bhattacharya, Pradip (March–April 2004). "Five Holy Virgins, Five Sacred Myths: A Quest for Meaning (Part I)" (PDF). Manushi (141): 9–10.
  7. ^ George Williams (2008) [2003], A Handbook of Hindu Mythology, Oxford University Press, ISBN 978-0195332612, pages 208-9
  8. ^ Wheeler 1869, p. 338
  9. ^ Mukherjee 1999, p. 39.